تجویز فعالیت ورزشی در استئوپروز

استئوپروز، یک اختلال اسکلتی است که ویژگی بارز آن کاهش استحکام استخوان بوده و فرد را در معرض خطر شکستگی قرار می دهد. برخلاف بسیاری از بیماری‌های مزمن دیگر که علائم و نشانه‌های متعددی دارند، استئوپروز یک بیماری خاموش و بدون علامت است تا زمانی که یک شکستگی ایجاد شود. این بیماری در دوران یائسگی زنان بسیار شایع است زیرا در این دوران تولید استروژن در بدن کاهش می یابد. عوامل زیادی در شروع استئوپروز دخالت دارند. رژیم غذایی، ژنتیک، یائسگی و ابتلا به برخی بیماری ها می توانند در بروز استئوپروز نقش داشته باشند.

• تجویز ورزشی شامل دو جنبه مهم است؛ یکی اثرات مفید ورزشی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری ها به ویژه بیماری های مزمن ( مثل پوکی استخوان) و دیگری اثرات مفید آن بر ممانعت از پیشرفت بیماری ها. نوع ورزش تجویزی در بیماری استئوپروز یکی از موضوعات چالش برانگیز است. ورزش های زیادی برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری مزمن توصیه می شود. ولی در بحث بازتوانی، یعنی زمانی که فرد به استئوپروز مبتلا است، موضوعی که در درجه اول ذهن را به خود مشغول می کند، ایمنی ورزش انتخابی است. پیلاتس، به طور ویژه، یک نوع ورزشی است که اغلب در ارتباط با استئوپروز مطرح می شود. در ورزش پیلاتس پارامترهای معینی وجود دارد که به عنوان دلایل تجویز این نوع ورزش برای مبتلایان به استئوپروز در نظر گرفته می شود.
•  شاید شنیده باشید؛ ورزش هایی که وزن در  آن ها حمل می شود، می توانند در پیشگیری از ابتلا به پوکی استخوان یا استئوپروز مؤثر باشند.  شبیه به عضله، استخوان  بافتی پویا است، یعنی در پاسخ به نیرو های وارده نیرومند تر می شود. جاذبه یک نیرو است، و تمرین کردن و ورزش کردن برخلاف نیروی جاذبه یعنی همان "ورزش حمل کننده ی وزن بدن". ترکیب فشار جاذبه و نیروی عضلانی بر استخوان ها، زمینه ساز قوی تر شدن آن ها می شود.
• موضوع اساسی در بحث پیشگیری از بروز استئوپروز این است که استخوان ها برای نیرومند تر شدن و نیز برای ممانعت از کاهش تراکم استخوانی که با افزایش سن بروز می کند، نیاز به اضافه بار زیادتری دارند. به عبارت دیگر، در بحث پیشگیری، پیلاتس را می توان در کنار سایر انواع ورزش های حمل کننده  وزن بدن از قبیل دویدن، نرم دویدن، شنا و تمرین های مقاومتی و… به عنوان یکی از ورزش های مناسب در نظر گرفت. اما، نگرانی اصلی درمورد افراد مبتلا به استئوپروز خطر افتادن و بروز شکستگی های استخوانی است. لذا، در بحث درمانی می توانیم پیلاتس را به عنوان مؤثرترین نوع ورزش در نظر بگیریم. پیلاس، نه تنها فشار کافی را به استخوان وارد می کند، بلکه خطر آسیب و افتادن را نیز کاهش می دهد. به دلیل تمرکز اصلی بر وضعیت قامت، تعادل و انعطاف پذیری، ورزش پیلاتس می تواند به افزایش استحکام استخوان ها در بیماران مبتلا به استئوپروز کمک کند. توصیه می شود که برای کسب فواید بیشتر، پیلاتس را با سایر ورزش های وزنی مثل شنا ترکیب کنید. با وجود این، لازم است تا بیماران مبتلا به استئوپروز مربی خود را در جریان نوع بیماری خود قرار دهند، به دلیل این برخی از حرکات در پیلاتس می تواند برای آن ها خطرناک باشد، برای مثال خم کردن ستون فقرات در این دسته از بیماران توصیه نمی شود.
•  اما، فراموش نکنید که فعالیت ورزشی باید با سایر عادات سالم سبک زندگی  ( lifestyle)  شامل تغذیه مناسب برای افزایش تراکم استخوانی نیز همراه باشد. به دلیل این که در ورزش پیلاتس تمرکز اصلی بر انعطاف پذیری و افزایش قدرت مرکز بدن است، میزان کالری سوزی در این ورزش مثل دویدن یا سایر ورزش های پر جنب و جوش نیست. لذا، توصیه می شود برای کسب فواید بیشتر در زمینه کاهش وزن، مراقب کالری دریافتی از رژیم غذایی خود باشید.