تاثیر تفاوت های ژنتیکی بر توانایی درک طعم و مزه

اخیراً نتایج مطالعه ای نشان می دهد افرادی که طعم تلخ را بیشتر درک می کنند دو برابر بیشتر احتمال دارد که سدیم بیش از حد دریافت کنند. افراد با برخی زمینه های ژنتیکی که می توانند با شدت بیشتری طعم تلخ را درک کنند ممکن است طعم نمک را نیز با شدت بیشتری درک کرده و از مصرف آن لذت ببرند. درنتیجه میزان سدیم این افراد افزایش می یابد. تفاوت های ارثی در درک طعم و مزه می تواند دلیل مصرف نمک به میزان بیش از مقادیر توصیه شده توسط برخی افراد را توضیح دهد.
در مطالعه حاضر 407 نفر شرکت کردند که دو یا تعداد بیشتری از عوامل خطر بیماری قلبی را داشتند. نتایج نشان داد در افرادی که یک یا دو واریانت ژن  TAS2R38را داشتند و نسبت به سایرین طعم تلخ را بیشتر درک می کردند، احتمال دریافت سدیم بیش از مقادیر توصیه شده حدود 2 برابر بیشتر بود. اخیراً توصیه می شود که مصرف سدیم به کمتر از 2300 میلی گرم در روز و در حالت ایده آل به کمتر از 1500 میلی گرم در روز محدود شود. مقادیر زیاد سدیم در غذاهای فرآوری شده و غذاهای رستورانی یافت شده و خطر پرفشاری خون، حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش می دهد. در بررسی این نتایج سایر عوامل مانند سن، وزن، استعمال سیگار و استفاده از داروهای پرفشاری خون که می توانند بر روی درک طعم و مزه اثر بگذارند، کنترل شده است. با این حال، نیاز به انجام مطالعات بیشتر در گروه های قومی و نژادی دیگر وجود دارد.
منبع:

TASR Genotype is Associated With Adherence to Dietary Sodium Recommendations in Adults With Cardiovascular Disease Risk Factors. American Heart Association's Scientific Sessions 2016, November 12-16 in New Orleans, Louisiana.