کلسیم ماده مغذی ضروری برای سلامت استخوان می باشد که مانند ویتامین ها بیشتر در لبنیات وجود دارد. اگرچه کلسیم ماده مغذی اساسی در سلامت استخوان می باشد، برخی از مطالعات کارآزمایی بالینی گذشته نشان داده است که مکمل های کلسیم با خطر بیماری های قلبی در ارتباط بوده است؛ در حالیکه برخی دیگر از مطالعات بیانگر اثرات مفید مکمل کلسیم بر سلامت قلب بوده است. اما در هر صورت، تحلیل داده های موجود در این ارتباط نشان داده است که اثرات مضر مکمل کلسیم بر قلب می تواند با مصرف دوزهای بالای مکمل کلسیم رخ دهد و دریافت مکمل کلسیم در دوزهای متوسط، می تواند اثرات سلامتی بخشی برای زنان داشته باشد. از سوی دیگر مطالعات نشان داده است که افزایش و کاهش سطح خونی 25- هیدروکسی ویتامین D( یکی از اشکال فعال ویتامین D در بدن ) با افزایش مرگ و میر در ارتباط است.
مطالعه ی آینده نگر که در سال2013 در مجله Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism منتشر شده است، رابطه ی بین کلسیم و ویتامین D دریافتی و نوع منبع مصرف آن ها را با میزان مرگ و میر زنان و مردان کانادایی مورد بررسی قرار داده است.
در این مطالعه مبتنی بر جمعیت ( مطالعه آینده نگر چندمرکزی استئوپروز کانادا) ، 9033 مرد و زن سالم را به صورت تصادفی انتخاب کردند. مصرف کل روزانه کلسیم(لبنیات، غذاهای غیر لبنی و مکمل های کلسیم) و مصرف کل روزانه ویتامین D(شیر، ماست و مکمل های ویتامین D) این افراد را ثبت کرده و به مدت 10 سال ( بین سال های 1995 تا 2007 ) آن ها را مورد پایش و پیگیری قرار دادند و مرگ و میر آنها را ثبت کردند.
نتایج بررسی های این مطالعه به این صورت بود که در طول مدت مطالعه، 1160 نفر فوت شدند. افزایش دریافت کل روزانه کلسیم( از طریق لبنیات، مواد غیر لبنی و مکمل) در زنان باعث کاهش میزان مرگ و میر درآنها و افزایش طول عمر شده بود؛ اما چنین اثری در مورد مردان مشاهده نشد. اثرات مکمل های کلسیم بر افزایش طول عمر در زنان با دریافت دوزهای بالای 1000 میلی گرم بود. همچنین بین دریافت ویتامین D و میزان مرگ و میر ارتباطی مشاهده نشد.
نکته عملی : افزایش مصرف کلسیم از طریق رژیم غذایی و دریافت مکمل های کلسیم با دوزهای بالای 1000 میلی گرم در روز، می تواند باعث کاهش مرگ و میر و افزایش طول عمر در زنان شود و این اثر مفید کلسیم بر افزایش طول عمر با دریافت این ماده مغذی از منابع مختلف (لبنیات، مواد غیر لبنی و مکمل کلسیم) یکسان می باشد.
منبع :
J Clin Endocrinol Metab. 2013;98(7):3010-8