رتینوپاتی دیابتی یکی از عوارض بیماری دیابت است که چشم ها را تحت تاثیر قرار می دهد. آسیب رگ های خونی در قسمت شبکیه چشم سبب بروز رتینوپاتی دیابتی می شود. در ابتدا رتینوپاتی علامتی ندارد یا فقط مشکلات چشمی خفیفی ایجاد می کند ولی سرانجام منجر به نابینایی می شود. به تازگی مطالعه ای به بررسی ارتباط بی تحرکی با بروز رتینوپاتی دیابتی پرداخته است. این مطالعه بر روی 282 فرد مبتلا به دیابت انجام شد. میانگین سنی شرکت کنندگان 62 سال بود. 29 درصد افراد به رتینوپاتی دیابتی خفیف یا شدید مبتلا بودند. حداقل 4 روز در هفته و هر روز به مدت حداقل 10 ساعت میزان تحرک افراد در طول ساعات بیدار بودن با استفاده از دستگاه شتاب سنج اندازه گیری شد. تعداد فعالیت ها کمتر از 100 در دقیقه به عنوان بی تحرکی در نظر گرفته می شود.
نتایج نشان داد که با هر 60 دقیقه افزایش میزان بی تحرکی در روز احتمال ابتلا به رتینوپاتی دیابتی خفیف یا شدید 16 درصد افزایش می یافت.
ارتباط بین بی تحرکی و رتینوپاتی دیابتی احتمالاً ناشی از افزایش خطر بروز بیمای های قلبی – عروقی در افراد بی تحرک است. با این حال، به منظور دستیابی اطلاعات بیشتر در این رابطه نیاز به انجام مطالعاتی است که طی آن افراد فعالیت بدنی را افزایش و میزان بی تحرکی خود را کاهش داده و اثر این تغییرات بر بروز رتینوپاتی بررسی گردد.
منبع:
Association of Accelerometer-Assessed Sedentary Behavior With Diabetic Retinopathy in the United States. JAMA Ophthalmology, 2016