نتایج یک مطالعه جدید پیشنهاد کرد که عدم توانایی بیولوژیکی در نگهداری دمای مطلوب مرکزی بدن می تواند با اپیدمی چاقی در ارتباط باشد. در این مطالعه نشان داده شد که چاقی با کاهش دمای مرکزی بدن در طول روز همراه است. توانایی افراد چاق در طول دوره افزایش وزن و به ازای هرسال در مقایسه با افراد با وزن طبیعی برای هزینه انرژی به صورت گرما کاهش می یابد. البته این کاهش به سبک زندگی فرد نیز بستگی دارد. به طور کلی، چاقی به عنوان عدم تعادل بین انرژی مصرفی و انرژی دریافتی تعریف می شود. محققین در این مطالعه، به منظور ارزیابی رابطه بین دمای مرکزی بدن و افزایش وزن، دمای مرکزی افراد چاقو و با وزن طبیعی را با یکدیگر مقایسه کردند. یافته های حاصل از تجزیه وتحلیل داده های پژوهش نشان داد که دمای مرکزی بدن آزمودنی های چاق در مقایسه با آزمودنی های با وزن طبیعی کاهش معناداری دارد. به بیان نویسنده مسئول این مقاله، دکترPietro Cortelli ؛ " از آنجائی که دمای مرکزی بدن یک نشانگری برای انرژی مصرفی است، نتایج حاصل از این مطالعه پیشنهاد می کند که دمای مرکزی بدن می تواند نقش مهمی را در افزایش وزن و یا حفظ کاهش وزن در افراد چاق داشته باشد." وی در ادامه افزود: "یافته های حاصل از این مطالعه می تواند به عنوان یکی از راهبردهای مؤثر در کاهش وزن مورد توجه قرار گیرد، با وجود این برای روشن شدن ابهامات نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه است." یافته های حاصل از این مقاله درChronobiology International منتشر شد.
منبع:
Daniela Grimaldi, et al. Evidence of a diurnal thermogenic handicap in obesity. Chronobiology International, 2015