اختلالات خوردن، کاهش یا افزایش وزن؟

بولیمیا نروزا که اغلب بولیمیا خوانده می شود، اختلال غذایی است که در آن افراد طی مدت کوتاه حجم بالایی از غذا مصرف کرده و بلافاصله برای جلوگیری از وزن گیری برای تخلیه غذا از بدن، تلاش می کنند. این تخلیه اغلب با استفراغ یا سوء مصرف داروهای دیورتیک و ملین و فعالیت بدنی بیش از حد انجام می شود. تخمین زده شده است که یک چهارم زنان در ایالات متحده در برخی مراحل زندگی خود از بولیمیا رنج می برند. البته تعداد زیادی از مردان نیز به این اختلالات دچار هستند. این اختلال بیشتر دختران نوجوان و زنان جوان را مبتلا می کند. اختلالات خوردن ممکن است به اختلالات وزنی منجر شوند. اکثر ما اختلالات خوردن را با کاهش غیر سالم وزن در ارتباط می دانیم، اما مطالعه جدید نشان داده است که این اختلالات می توانند به یک روند افزایشی در وزن گیری منجر شوند.
این مطالعه که در  ژورنال Eating Disorder  منتشر شده ، به منظور تعیین تاثیر ابتلا به بولیمیا در افراد بر وزن آنها انجام شده است. در این تحقیق دو گروه مختلف زنان که از اختلالات خوردن رنج می بردند، مورد مطالعه قرار گرفتند. یک گروه شامل 78 زن که در دانشگاه فیلادلفیا و گروه دیگر شامل 110 زن از مطالعه در دانشگاه هاروارد مورد مطالعه قرار گرفتند. سوابق وزنی افراد جمع آوری شده و آنها به مدت 8 سال مورد پیگیری قرار گرفتند.
نتایج آنالیز داده ها نشان داد که از گروه فیلادلفیا  59% از زنان بعد از بروز این اختلال به سنگین ترین وزن خود رسیدند و 76% زنان مطالعه هاروارد نیز بعد از بروز بولیمیا و قبل از بهبودی به بیشترین وزنی که تا به حال داشتند رسیدند. تفاوت افرادی که بعد از بیماری به بیشترین وزن خود رسیدند با سایرین در سن ابتلا و  طول دوره بیماری بود. اغلب زنان مورد مطالعه به بالاترین وزن خود بعد از بروز بولیمیا و قبل از بهبود بیماری رسیدند. این مطالعه جدید اظهار می کند که سابقه وزنی یک خانم فاکتور قوی و تعیین کننده نه تنها دوره های کاهش و افزایش وزن وی، بلکه دوره های درمان و بهبود بیماری او نیز می باشد.
نکته عملی: این اطلاعات ارتباط بین بولیمیا و آمادگی برای افزایش وزن در افراد را نشان میدهد. با توجه به اینکه بولیمیا یک مشکل ذهنی است باید با رفتاردرمانی، مشاوره روانشناسی و تنظیم رژیم غذایی مناسب برای جبران کمبودهای بدن به این بیماران کمک نمود.

منبع:

 J Eat Disord 2012