یک فرضیه تکاملی در BioEssays جدید ادعا می کند که اِعمال رژیم غذایی بسیارکم کالری می تواند در موش های آزمایشگاهی موجب طول عمر طولانی تر در آن ها گردد. محققین چندین ده است که نشان داده اند که محدودیت کالریکی می تواند شیوع بیماری های وابسته به افزایش سن را از قبیل سرطان کمتر کند و در نتیجه طول عمر را بیشتر کند. در واقع می توان گفت که محدودیت کالریکی موجب افزایش چرخه سلولی و سازوکارهای ترمیمی در بدن می گردد. محققین UNSW در یک تئوری جدید اثر محدودیت کالریکی را در حیوانات نشان دادند. این حیوانات در اثر دریافت کم غذا، مواد مغذی را بیشتر در سلول های خود انباشته می کردند. نکته اساسی در این فرضیه این است که اثرات دریافت کم غذا در حیوانات ثابت شده است، یعنی در محیط آزمایشگاهی نشان داده شده است. به نظر می رسد که محدودیت رژیم غذایی در محیط آزمایشگاهی می تواند بیماری های مرتبط با افزایش سن را کاهش دهد. علاوه بر این محدودیت کالریکی موجب افزایش میزان چرخه سلولی و سازوکارهای ترمیمی در بدن می شود. این فرضیه در حیوانات وحشی صحت دارد. این حیوانات با خوردن غذای کمتر، مواد مغذی بیشتری را در سلول های خود و برای استفاده ذخیره می کنند. افزایش چرخه سلولی میزان تخریب و سرطانی شدن شدن سلول ها را کاهش می دهد. محققین در تلاشند تا این فرضیه را به زندگی انسان نیز تعمیم دهند تا شاید بتوان از بروز بسیاری از بیماری های وابسته به سن و از مهم ترین آن ها یعنی سرطان پیشگیری کرد.
منبع:
Margo I. Adler, Russell Bonduriansky. Why do the well-fed appear to die young? BioEssays, 2014