بر اساس نتایج یک مطالعه ی جدید نشان داده شد که کاهش کمی در مصرف شکر اثر کم (به طور متوسط 8/0 کیلوگرم) ولی چشمگیری بر کاهش وزن خواهد داشت. در واقع اگر مصرف شکر به کمتر از 10 درصد کل انرژی مصرفی برسد شیوع چاقی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. مصرف شکر مازاد در رژیم غذایی موجب چاقی و بروز بیماری های مزمن می گردد. همبستگی بالایی بین مصرف نوشابه های شیرین و شیوع چاقی وجود دارد، با وجود این در بسیاری از مطالعات این رابطه و همبستگی تأیید نشده است. به همین منظور محققین دانشگاه اُتاگو و انیستیتوی ریدت در نیوزلند به بررسی 71 مطالعه در این زمینه ی مصرف شکر بر چربی بدن و بررسی همبستگی بین آن ها پرداختند. بدون شکر به عنوان شکری که در هنگام پخت به غذاها اضافه می شود به اضافه ی شکری که به طور طبیعی در عسل، شربت و آب میوه وجود دارد. محققین دریافتند که توصیه به کاهش مصرف شکر موجب کاهش 8/0 کیلوگرم در طول 8 ماه شد در حالی که توصیه به افزایش مصرف آن ها موجب افزایش وزن به میزان 75/0 کیلوگرم شد. به موازات آن، محققین دریافتند که کاهش مصرف شکر و افزایش مصرف کربوهیدرات های دیگر تغییری در وزن ایجاد نخواهد کرد. این موضوع در کودکان نیز صادق است به طوری که مصرف نوشیدنی های شیرین در کودکان موجب افزایش وزن آن ها نسبت به کودکانی می شود که کمتر از نوشیدنی های شیرین استفاده می کنند. به طور کلی با افزایش میزان مصرف شکر منحنی وزن به طور پیشرونده ای رو به بالا سیر می کند، بنابراین می توان نتیجه گرفت که کاهش مصرف شکر می تواند یک راهبرد برای درمان چاقی و اضافه وزن در کشورها باشد. بنابراین، شکر و سایر کربوهیدرات های تصفیه شده با شیوع اضافه وزن و چاقی رابطه ی مثبتی دارد.
منبع:
L. Te Morenga,et al. Dietary sugars and body weight: systematic review and meta-analyses of randomised controlled trials and cohort studies. BMJ, 2013.
W. C. Willett, D. S. Ludwig. Science souring on sugar. BMJ, 2013