پژوهشگران یافته اند که میزان چربی جمع شده در کبد تعیین کننده اصلی میزان سلامت افراد چاق می باشد.
طی یک مطالعه در فنلاند بر روی دو قلو های همسان که یکی چاق و یکی لاغر بودند، پژوهشگران یافتند جفت هایی که میزان چربی کبدی برابر داشتند، سلامتی متابولیک یکسانی نیز داشتند. اما در جفت هایی که فرد چاق چربی کبدی بیشتری نیز داشت از لحاظ متابولیکی سطح سلامتی نیز کاهش میافت بعنوان مثال بیشتر در معرض مقاومت به انسولین، دیس لیپیدمی و التهاب قرار داشتند.
در این مطالعه پژوهشگران به بررسی 16 جفت دوقلو 22 تا 36 ساله پرداختند که در همه آنها یکی چاق و یکی لاغر و میانگین تفاوت وزنی بین آنها 4/17 کیلوگرم بود.
در دوقلوهایی که با وجود تفاوت وزنی، سطح چربی کبدی یکسان بود تفاوتی بین سطح قند خون و سطح انسولین وجود نداشت و حساسیت به انسولین در هر دو یکسان بود اما در دوقلوهایی که فرد چاق چربی کبدی بیشتری نیز داشت، میزان گلوکز و انسولین نیز به طور قابل توجهی بالاتر بوده و این افراد وضعیت مقاومت به انسولین بدتر و سطح کلسترول بالاتری داشتند.
این مشخص شده است که تمام افراد چاق از مشکلات متابولیکی مرتبط با چاقی رنج نمی برند. دلیل اصلی این امر نامشخص است اما برخی پژوهش ها پیشنهاد کرده اند افراد چاق از لحاظ متابولیکی سالم، بافت چربی احشایی کمتری داشته و ذخایر چربی نابه جای کمتری در کبد و ماهیچه اسکلتی نسبت به افراد چاق مقاوم به انسولین دارند.
منبع:
Naukkarinen J, et al "Characterizing metabolically healthy obesity in weight-discordand monozygotic twins" Diabetologia 2013; DOI: 10.1007/s00125-013-3066-y