بر اساس نتایج یک مطالعه جدید نشان داده شد که فعالیت ورزشی منظم می تواند خطر بروز بیماری پسوریازیس و در صورت بروز آن می تواند علایم بیماری را بهبود بخشد. علاوه بر این، فعالیت بدنی می تواند شیوع و شدت اختلالات متابولیکی همراه با پسوریازیس را نیز کاهش دهد. بیماری پسوزیاریس یک بیماری چند عاملب مزمن است که موجب محدودیت اجتماعی و نیز شرکت در فعالیت های ورزشی می شود. بیماران مبتلا به پسوزیاریس در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی و متابولیکی هستند. فرضیه اصلی در این مطالعه این بود که فعالیت ورزشی می تواند به عنوان یک جزء حیاتی در کنترل و مدیریت این بیماری دخیل باشد. دکتر Nicola Balato از سازمان درماتولوژی در دانشگاه ناپلس فدریکو II در ایتالیا به همراه همکارانش داده های مربوط به 416 فرد درگیر در فعالیت ورزشی منظم و نیز 489 فرد همگن با آن ها ( سن و جنس) را در گروه کنترل ارزیابی کردند. آن ها نتایج حاصل را با داده های 400 بیمار مبتلا به پسوریازیس مقایسه کردند. یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که بروز پسوزیاریس در گروه کنترل بیش تر از گروه ورزشی بود، در حالی که هر دو گروه سابقه خانوادگی ابتلا به پسوزیاریس را داشتند و از نظر این عامل همگن بودند. شدت علایم در میان گروه مبتلا به پسوزیاریس، در بیمارانی که فعالیت ورزشی منظمی داشتند، کمتر بود. محققین پیشنهاد کردند که فعالیت ورزشی به دلیل ویژگی ضدالتهابی خود ( البته با الگوی به شدت) می تواند در بهبود علایم بیماری نقش داشته باشد. مقاله مرتبط با این مطالعه در مجله European Academy of Dermatology and Venereology منتشر شد.
منبع:
N. Balato, et al. Psoriasis and sport: a new ally? Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology. 2014.