اگرچه کاهش وزن امری چالش برانگیز و نیازمند تلاش است. اما کاهش وزن به طور کل تأثیر چشمگیری در پیشگیری از ابتلا به بیماری های مزمن از جمله دیابت و بیماری قلبی دارد. محققان دریافته اند که در صورتی که افراد بتوانند کاهش وزنی هر چند اندک داشته باشند و آنرا در طول زمان حفظ کنند می توانند شاهد تأثیر چشم گیر آن در کاهش عوامل خطر مرتبط با بیماری قلبی و دیابت مانند کلسترول تام، LDL، HDL، تری گلیسرید، انسولین، گلوکز و شاخص های التهابی داشتهباشند.
طی این مطالعه محققان بر آن شدند تا تأثیر کاهش وزن تدریجی و نگهداری طولانی مدت را بر کاهش عوامل خطر ابتلا به بیماری قلبی و دیابت بررسی نمایند. نتایج این مطالعه در سال 2013 در Journal of the American Heart Association منتشر شده است.
در این مطالعه 417 زن با میانگین سنی 44 سال که دارای اضافه وزنی تقریباً معادل 25 کیلوگرم بودند در یک برنامه کاهش وزن به مدت 24 ماه شرکت نمودند. محققان عوامل خطر ابتلا به بیماری های قلبی و دیابت از جمله کلسترول تام، LDL، HDL، تری گلیسرید، انسولین، گلوکز و شاخص های التهابی خون را قبل و بعد از مطالعه اندازه گیری نمودند.
نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که افرادی که طی مدت 2 سال موفق به کاهش وزنی معادل 10% وزن بدن خود شدند و این کاهش وزن را نگه داشتند، کاهش کلسترول تام، LDL، HDL، تری گلیسرید، انسولین، گلوکز و شاخص های التهابی خون را تجربه نمودند. زنانی که در ابتدای مطالعه بالاترین احتمال خطر ابتلا به بیماری های قلبی و دیابت را داشتند، از کاهش وزن بیشترین سود را بردند.
بنابراین به منظور کاهش احتمال ابتلا به بیماری های مزمنی مانند بیماری قلبی و دیابت، کاهش وزن متوسط و تلاش برای نگهداری آن به افراد پیشنهاد می شود. به نظر می رسد افراد پس از کاهش وزن، برای نگهداری وزن نیاز دارند تحت نظر تیم درمانی باشد. این راهکار جهت اصلاح عوامل خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با چاقی مفید است.
منبع:
J Am Heart Assoc. 2013