شیوع چاقی در سراسر جهان در حال افزایش است. اما دلیل این امر به خوبی مشخص نیست. نتایج تحقیقات جدید حقایقی را در مورد چاقی آشکار کرده که به شرح ذیل می‌باشند:
• هیچ کس چاق متولد نمی‌شود. بلکه افزایش وزن و چاقی به تدریج رخ می‌دهد. متداول‌ترین شکل چاقی با یک افزایش وزن سالانه 1 تا 2 کیلوگرمی و در طول مدت 12 تا 25 سال رخ می‌دهد.
• در تعداد کمی از افراد چاق دلیل ژنتیکی مشخصی برای وزن آن‌ها وجود دارد. حدود 5 درصد چاقی‌های مفرط که در دوران کودکی آغاز می‌شوند به جهش در ژن کد کننده گیرنده ملانوکورتین 4 مربوط است.
• در صورتیکه مادر به اضافه وزن مبتلا باشد، احتمال ناهنجاری‌های مادرزادی افزایش می‌یابد. در مادرانی که نمایه توده بدنی (BMI) آن‌ها بالاتر از 35 است، احتمال بروز ناهنجاری‌های مادرزادی در فرزندشان 23 درصد بیشتر است. میزان این خطر در مادران با BMI بالاتر از 40 به میزان 37 درصد افزایش می‌یابد.
• در مادران چاق احتمال تولد نوزاد بزرگ (ماکروزومی) بیشتر است. پدیده ماکروزومی خطر شکستگی استخوان کودک و نیاز به سزارین و نیز خطر خونریزی بیش از حد مادر را افزایش می‌دهد. زنان چاق به مقاومت به انسولین مبتلا هستند. این امر سبب تغذیه و رشد بیش از حد جنین می‌شود.
• وزن و رژیم غذایی مادر در دوران بارداری و شیردهی اثرات طولانی مدتی بر کودک دارد. افزایش وزن بیش از حد مادر در دوران بارداری، به خصوص در ابتدای بارداری (20 هفته اول)، خطر اضافه وزن کودک را در سال‌های آتی افزایش می‌دهد. در حقیقت محیط متابولیکی که در آن رشد کودک رخ می‌دهد می‌تواند سبب تغییرات دائمی ژن‌ها شود. به عنوان مثال، تغذیه بیش از حد در دوران شیردهی می‌تواند منجر به تغییراتی در ژن‌ها و اختلال در حساسیت به انسولین در سال‌های بعدی زندگی شود.
منبع:
Yella Hewings-Martin. Medical News Today. 16 November 2017.