نحوه توزیع چربی در بدن خطر ابتلا به مشکلات کاردیومتابولیک مانند بیماری قلبی و دیابت را مشخص می‌کند. بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت تنها بخشی از مشکلات کاردیومتابولیک هستند که با چاقی مرتبط می‌باشند. بیماری عروق کرونر قلب که چاقی یکی از عوامل ابتلا به آن است، در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به آنژین و حمله قلبی شود. تحقیقات جدید به بررسی این موضوع پرداخته‌اند که جنسیت در این رابطه چه نقشی دارد.
این مقدار چربی نیست که برای سلامتی مضر است، بلکه نحوه توزیع آن در بدن دارای اهمیت است. برای مثال، وجود چربی در ناحیه شکم خطر بیماری عروق کرونر را افزایش می‌دهد. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که جنسیت در چگونگی تاثیر توزیع چربی در بدن بر خطر بروز مشکلات کاردیومتابولیک نقش دارد.
محققان 200 فرد سالم مبتلا به اضافه وزن یا چاقی را مورد بررسی قرار دادند. تمام شرکت‌کنندگان سن و نمایه توده بدنی (BMI) مشابه داشتند.
نتایج نشان داد بدن زنان به طور کلی چربی بیشتری دارد. همچنین میزان چربی زیر پوست در زنان بیشتر است اما میزان توده بدون چربی آن‌ها نسبت به مردان کمتر است. توده بدون چربی به مجموع وزن عضلات، استخوان‌ها، تاندون‌ها و اندام‌های داخلی گفته می‌شود. مردان دارای بافت چربی احشایی بیشتری بودند که به چربی اطراف اندام‌های حیاتی گفته می‌شود.
مردان چاق دارای مقادیر بالاتر چربی احشایی، چربی در سلول‌های عضلات و چربی کبد بودند. این ویژگی سبب می‌شود خطر ابتلا به بیماری‌های کاردیومتابولیک در مردان بالاتر باشد. در مقابل مردان دارای توده بدون چربی و عضلات بیشتری هستند که برای سلامت کاردیومتابولیک سودمند است. زنان دارای چربی بیشتری در بدن و مقادیر بالاتر چربی در ناحیه ران هستند که نقش حفاظتی برای سلامت کاردیومتابولیک دارد.
چربی احشایی خطر بیماری کاردیومتابولیک را در مردان افزایش نمی‌دهد، اما در زنان افزایش می‌دهد. به عبارت دیگر، انباشت چربی در شکم، عضلات و کبد برای زنان مضرتر است.
منبع:
Presented at Radiological Society of North America annual meeting, held in Chicago, IL. 2017