ارتباط بین چربی و کاهش حافظه

همزمان با افزایش سن، مشکلات مرتبط با کاهش حافظه نیز پر رنگ تر می شود، با وجود این برخی از افراد جوان نیز ممکن است به کاهش کیفیت حافظه ی دراز مدت مبتلا شوند.  با وجود این که  عوامل خطر زیادی برای بیماری زوال عقلی وجود دارد ولی اختلال در سوخت و ساز چربی نیز یکی از دلایا اصلی خطر کاهش حافظه و یادگیری شناخته شده است.  افرادی که چاقی شکمی دارند در حدود 6/3 برابر بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقلی در سنین بالاتر قرار دارند. دانشمندان نورولوژی در دانشگاه راش دریافتند که برخی از پروتئین ها ی تنظیم کننده ی متابولیسم و سوخت وساز چربی در کبد می توانند بر مرکز حافظه در مغز ( هایپوکمپ)،  مرکز کنترل حافظه و یادگیری اثر گذار باشند. کبد یکی از اندام های اصلی در سوخت و ساز چربی هاست، فاکتور PPAR آلفا یکی از شاخص های مهم در سوخت وساز چربی در کبد است. به همین دلیل این پروتئین بیشتر در کبد سنتز می شود.  محققین این مطالعه، دریافتند که این پروتئین به مقدار زیادی در هایپوکامپ نیز سنتز می شود. موش هایی که فاقد این پروتئین بودند حافظه ی کمتری داشتند و قدرت یادگیری در آن ها تحت تأثیر قرار گرفته بود. مقادیر این پروتئین در کبد  افراد دارای چربی شکمی کاهش می یابد و به تدریج به سایر اندام های سنتز کننده ی این پروتئین (PPAR آلفا) از جمله مغز می رسد.  بنابراین می توان گفت که چاقی شکمی می تواند یکی از عوامل شروع کننده ی زوال عقلی در سنین بالا باشد.

منبع:

Avik Roy, et al. Regulation of Cyclic AMP Response Element Binding and Hippocampal Plasticity-Related Genes by Peroxisome Proliferator-Activated Receptor α. Cell Reports, 2013.

نظرات بسته شده است.