خوردن در غیاب گرسنگی: عاملی برای افزایش شیوع چاقی

نتایج یک مطالعه در دانشگاه Queensland نشان داد که  خوردن میان وعده در زمانی که گرسنه نیستیم اثر بیشتری بر افزایش وزن بدن در مقایسه با خوردن یک وعده غذایی مفصل در زمان گرسنگی دارد. در واقع می توان گفت که یافته های حاصل از این مطالعه اثرات خوردن در تناوب های زیاد و بدون گرسنگی را بر بروز چاقی بیشتر از خوردن یک وعده غذایی مفصل در زمان گرسنگی بیان می کند. خوردن مقادیر زیاد از مواد غذایی حاوی کالری بالا موجب افزایش وزن می شود با وجود این اثر دریافت میان وعده های متناوب بر افزایش وزن معنادارتر است. این دسته از افراد بیشتر در معرض پاداش مغزی ناشی از دریافت غذا قرار دارند. محققین در این مطالعه رویدادی که در زمان پیشنهاد یک میان وعده شکلاتی به آزمودنی ها (در حالی که یک میان وعده مفصل خورده  اند) رخ می دهد را ارزیابی کردند.  علاوه بر این، آن ها تفاوت آزمودن هایی که پیشنهاد شکلات را قبول می کنند و آن هایی که به دلیل سیری از خوردن آن امتناع می کنند را ارزیابی کردند. برخلاف انتظار، افرادی که میان وعده خورده بودند کنترل بهتری داشتند، این نشان می دهد که آن ها تصمیم آگاهانه ای گرفتند. با وجود این، حساسیت به پاداش مغزی ناشی از دریافت غذا در آزمودنی هایی که در تناوب های زیاد میان وعده خوردند، بیشتر بود. علاوه بر این، آن ها وزن بیشتر ( نمایه توده بدنی بالاتر) نیز داشتند.  مقاله مرتبط با این مطالعه در international journal Eating Behaviors  منتشر شد.

منبع:


The above post is reprinted from materials provided by Queensland University of Technology
 

نظرات بسته شده است.