ارتباط دریافت بالای سدیم با بیماری قلبی در مبتلایان به بیماری مزمن کلیوی
بیماری مزمن کلیوی (CKD) حدود 11 درصد جمعیت ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد و با افزایش خطر بیماری قلبی – عروقی (CVD) و مرگ به همه علل مرتبط است. از هر 3 آمریکایی 1 نفر به CVD مبتلا است و این امر عمده ترین علت مرگ در ایالات متحده محسوب می شود. ارتباط مثبت بین دریافت سدیم و فشارخون به خوبی مشخص شده است. با این حال، ارتباط بین دریافت سدیم و CVD کمتر بررسی شده و این ارتباط در بیماران مبتلا به CKD نیز مورد ارزیابی قرار نگرفته است.
در یک مطالعه محققان با بررسی 3757 فرد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی (CKD) ارتباط بین دفع ادراری سدیم و بیماری قلبی – عروقی (CVD) را ارزیابی نمودند. میانگین سنی شرکت کنندگان 58 سال بود و 45 درصد آن ها زن بودند.
در این مطالعه بیماران از سال 2003 تا 2013 پیگیری شدند. نمونه ادرار شرکت کنندگان در ابتدای مطالعه و در ویزیت های سالیانه که طی دوره پیگیری انجام می شد، جمع آوری گردید. در طول دوره پیگیری 804 حادثه قلبی – عروقی (نارسایی احتقانی قلب، سکته یا حمله قلبی) رخ داد. محققان دریافتند در افرادی که بالاترین میزان دفع ادراری سدیم را داشتند، مستقل از سایر عوامل خطر CVD مانند استفاده از داروهای ضد پرفشاری خون و سابقه ابتلا به CVD، خطر ابتلا به بیماری قلبی – عروقی بالاتر است.
بنابراین کاهش دریافت سدیم در میان بیماران مبتلا به CKD با دریافت بالای سدیم ممکن است خطر بروز بیماری قلبی – عروقی را کاهش دهد.
منبع:
Sodium Excretion and the Risk of Cardiovascular Disease in Patients With Chronic Kidney Disease. JAMA, 2016
نظرات بسته شده است.